hoe thuis is thuis?

Het was even stil op de weblog, hetgeen alles te maken heeft met een druk programma. Zondag reden we terug naar Starnberg, de ideale dag om te rijden: geen vrachtauto's, geen file's, nauwelijks wegwerkzaamheden en geen vakantieverkeer. En prachtig weer! Vanuit Wassenaar was het meer dan 900 km en 8,5 uur rijden. Een stevig ritje, maar met een boekje en een muziekje schiet het aardig op.

We waren benieuwd hoe de reactie van Effie en Jochem zou zijn om weer hier te zijn na een paar erg leuke dagen in NL met vriendjes en vriendinnetjes...misschien een beetje katerig om weer 'alleen' en ver weg van 'thuis' te zijn? Maar het viel erg mee, ze hadden het leuk gehad maar waren toch wel blij om weer in de eigen bedjes te slapen. Ze kijken uit naar de volgende vakantie, maar hebben eigenlijk geen last van heimwee-achtige gevoelens. Ze zijn vandaag alweer druk met hun vriendjes hier aan het spelen geweest.

Maandag en dinsdag waren we nog vrij vanwege lokale feestdagen en die tijd konden we mooi gebruiken voor nuttige bezigheden zoals het maaien van het gras en het schoonspuiten van wéér een terras. We zijn hiermee nu wel halverwege en hopen vóór de eerste sneeuw klaar te zijn. De tuin ziet er nu wel mooi uit nu het gras weer een normale lengte heeft. Effie's reactie: ik wist niet dat de tuin zo mooi was..

Een nieuw fenomeen heeft zijn (haar?) intrede gedaan in huize van Betten: de broodmachine is geintroduceerd. Het lokale brood is zwaar en zuur, dus zijn we zelf aan het bakken geslagen. De eerste resultaten zijn hoopgevend; we hebben het ideale recept nog niet gevonden, maar het ruikt heerlijk en het is goed te eten.

Vanmiddag waren we even bij de buren, die ons spontaan uitnodigden voor héérlijke taart en thee. Zij waarschuwden voor de komende sneeuw, en vooral voor de hoeveelheden waarop we ons dienen voor te bereiden. We moeten sneeuwschuivers aan gaan schaffen, balen strooizout klaarzetten, extra laarzen en skibroeken voor de kinderen in huis halen en de auto's zsm van sneeuwbanden voorzien. Anders komen we de heuvels van ons Hochwald niet meer op. We gaan aan de slag! Groet vanuit een nog steeds sneeuwloos Starnberg.